نیلوفر حامدی، روزنامه‌نگاری که در پی پوشش خبر جان‌باختن مهسا امینی در بازداشت گشت ارشاد در شهریور ۱۴۰۱ بازداشت و زندانی شد، روز سه‌شنبه ۲۵ شهریور ۱۴۰۴ همزمان با سومین سالگرد مرگ مهسا امینی، یادداشتی احساسی در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرد.
او در ابتدای نوشته‌اش به روز حادثه اشاره کرده و نوشته است: «همین دقایق بود وقتی خبر رسید؛ که جان عزیزت تاب نیاورد و رفتی و ما را وارد تاریخ جدیدی کردی ژینا جان. همه بدنم می‌لرزید. شرم، لحظه‌ای رهایم نمی‌کرد. هیچ کاری از دستم برایت برنیامده بود.»
حامدی در ادامه با اشاره به عکسی که از والدین مهسا در راهرو بیمارستان کسری گرفته بود، نوشت: «حالا، سه سال بعد از آن روزها، میلیون‌ها بار بوده که دلم خواسته از این دنیا وارد همان عکس شوم و در راهروی همان بیمارستان، کنار پدرت و نوای کردی مادربزرگت حبس شوم. ژینا جان تو عجین خواب‌های شبانه منی.»
او با اشاره به رسانه‌ها و روزنامه‌های رسمی در جمهوری اسلامی نوشته است: «امروز ما باختیم ژینا جان. امروز تصویر تو باید جلد تمام روزنامه‌ها می‌شد اما چرندیاتی دیگر جای تو را گرفت. جای صورت قشنگ تو را و جای یک دنیا واژه فروخورده اشکان برادرت که هنوز طنین صدایش در گوشم مانده، وقتی روز حادثه به من گفت: خواهر من خیلی جوونه.»
این روزنامه‌نگار در بخش دیگری از یادداشت خود آورده است: «اینکه به چه کسانی باختیم، بماند، داستانش طولانی است. اما تو فکرش را هم نکن. مردم به یادت هستند. همه از تو می‌گویند و می‌نویسند. تو در قلب و جان ما، در ریشه‌های ما، در حافظه جمعی ما، در پوست و گوشت و استخوان ما، در بهار و تابستان و پاییز و زمستان ما، در طلوع و غروب ما، در شادی و در ضجه‌های ما، در بردها و باخت‌های ما، در اکنون و آینده ما، در روح زمانه ما و در تمام این تاریخ، جاری و سرشاری ژینا جان.»
حامدی یادداشت خود را با این جمله به پایان رسانده است: «تا همیشه به نام تو و به نام زن، زندگی، آزادی.»
